blog açan biri olarak insanın ne yazacağını bilmemesi zor şey doğrusu
eee madem beni anlatayım çiçek severim ama herkesin evinde olanları değil
ağaç severim ama herkesin bahçesinde olanları değil
kedi severim nerede ve nasıl olduğu hiç mühim değil hepsini
köpek severim onun içinde söylenecek tek şey hepsini
haaa bir de uğur böceği severim kendimi bildim bileli
nazar boncuğunu da unutmayalım ister korusun nazardan ister korumasın mühim olan güzelliği.....
hayatımın sıkıcılığını ise kendime borçluyum herkesin mutlu olması adına vazgeçtiğim bir hayata sahibim
pişmanmıyım zaman zaman ....... peki bu kadar uğraşıma rağmen herkes mutlu mu?
hiç sanmıyorum....
kimseyi memnun edemeyeceğimi öğrendim sonunda, yapılan şeylere karşılık hep yapmadıklarınız yapamadıklarınız dökülür bir bir önünüze ve sizin kendinizden, nefret etmenizi sağlar zaman zaman
peki sonra herşeyi unutup yaşadığınız hayata her sabah yeniden başlarsınız hep bir umutla
o umut da olmasa belki de yaşanmaz bu dünya da
Bilsem ki kimsenin parmağı yok
Bu sürüp giden işkencede;
Kılım bile kıpırdamadan bir sabah
Çekerdim daragacına çekerdim kendimi
Bilsem ki suç bende!..
en acısı ne biliyormusun; yıllar önce odamda aynamda yazardı bu şiir,
şimdi burada
anlaşılan hayatımda hiç birşeyi değiştirememişim ben ve bu gidişlede değiştiremeyeceğim ve bir günde mezar taşımda yazacak bu satırlar sanırım
aslında biliyorum ki suç bende
ama
kendimi daragacına çekecek cesaret yok bende........
korunmak amacıyla emici özelliği olduğuna inanılan mavi renkli taşlar eskiden beri kullanıla gelmiştir. Ve son halini günümüzdeki çeşit çeşit nazar boncukları olarak almıştır. Şu an, gerek inanç gerek gelenek, gerekse de süs eşyası olarak pek çok kişi nazar boncuğunu günlük yaşantısında çok sık kullandığı yerlerde bulundurmaktadır.
